Bu dünya, insan aklının önüne serilmiş nice hikmet ve tılsımlarla dolu ilâhî bir kitap ve rabbanî bir sergidir. Diğer bir ifadeyle, bu dünya bir çiftlik ve bir tarladır; insan burada ne ekerse orada onu biçer. Burada ibadet, takva, zikir ve tefekkür gibi ulvî tohumları ekerek akıl ve ruhlarını tenvir edenler, ahirette onu biçerler.
Bu dünya, Cenab-ı Hakk’ın isimlerine âyine, âhiretin tarlası ve ebedî saadeti kazanmaya vesile olan yüzüyle elbette sevilir ve sevilmelidir. Ancak dünya tarlasına zulüm, yalan, gıybet ve iftira gibi zehirli tohumları ekenler de âhirette bunların mahsullerini biçeceklerdir.
Dünyanın sevilmeyen ve nefrete layık olan yüzü ise, dünyayı bir eğlenceden ve oyalanmadan ibaret görenlerin ve sadece ona meftun olan ve ona hasr-ı nazar edenlerin dünyasıdır.
