Arifin kalbi, hikmetin kandilidir. Onun himmeti bütün insanlığın hidayetidir. Gönlü arş-ı Rahmandır. Yalnız, Zât-ı Kibriyaya itimat ve tevekkül eder, O’ndan başka hiçbir şeye boyun eğmez.
Cennet böyle kimselerin ayağını öpmekle iftihar edecektir. Bu bakımdan onları sevmek en büyük bir saadettir. Çünkü onları seven, onlarla beraber olur…
