Bir talebe, okula gitmediği takdirde sınıfta kalacağını bildiği için, okuluna muntazam devam ediyor ve derslerine çalışıyor. “Kaderim nasılsa öyle olur.” deyip okula devam etmeme cihetine gitmiyor.
Aynı talebe, namaz mevzuuna gelince: “Kaderimde varsa kılarım.” deyip kadere yapışıyor ve namazdan kaçıyor. Bu hâl, namaz kılmamak için nefs-i emmâre tarafından uydurulmuş adi bir bahaneden başka bir şey değildir.
