Yeni dünyaya gelen bir çocuğun kalbi veya kafası olmazsa, o çocuk yaşayamaz. Diğer âzalarının sağlam olması onun yaşamasına kâfi gelmez. Aynı şekilde, bir odanın da dördü duvar, birisi tavan ve birisi de taban olmak üzere altı rüknü bulunmakta ve bunlardan birisinin olmaması hâlinde orada oturulamamaktadır.
Diğer bir ifadeyle, bir adamdan bahsettiğimiz zaman, onun bütün azalarını da kasdetmiş olduğumuz gibi, bir odadan bahiste de onun bütün rükünlerini ifade etmiş oluyoruz. Bu âzalarda veya rükünlerde tefrik yapmıyoruz.
İşte bu misâller gibi, iman da altı esastan meydana gelmiş bir bütün olup, bir tek rükne iman etmeyen kimse, iman dairesinden çıkmakta ve diğer rükünlere inanması veya inandığını zannetmesi, onu küfürden kurtaramamaktadır.
