Beden ve ruh ayrı şeyler oldukları halde, Cenab-ı Hak onları akıl almaz bir şekilde birleştirmiş ve kaynaştırmıştır. Beden ve ruh her biri, diğerinin derdinden muzdarip olur. Şu halde insan hem ruhunu ve hem de bedenini zararlardan korumakla mükelleftir.
İnsan, bedenini hastalıktan nasıl muhafazaya mecbur ise, ruhunu da günahlardan, dalaletten ve sefahatten korumaya mecburdur. Çünkü, ruhuna ait olan vazifesi, bedene ait olan vazifeden daha mühim ve daha çoktur.
Beden maddî gıdalarla muhafaza edilir, onların vesilesiyle hayatı devam eder. Ruh ise ilim, irfan, marifetullah ve muhabbetullah gibi manevî gıdalarla beslenir. İnsanlar, ulemanın ilminden, mürşitlerin irşatlarından istifade ederek gelişir ve ilerlerler.
