Cennetin sırf lütuf olduğunun bir delili de şudur: İnsanlar günün yirmi dört saatini dünyaya sarfettikleri hâlde, maişetlerini ancak tedarik edebiliyorlar. Ekseri insanlar borçlu, pek az kimse de cüz’î bir servet bırakarak bu dünyadan göçüp gidiyorlar. Bu insanlar günde bir saat ibadetle cenneti nasıl bihakkın kazanabilirler?
Bir padişahın, raiyyetine; “Eğer şu saatte şu meydana gelirseniz, her birinize onar altın vereceğim.”, şeklinde bir haber ulaştırdığını farzediniz. Bu takdirde istenen yere giderek padişahın lûtfuna mazhar olan kimseler, on altın kazandıklarını iddia edebilirler mi? Bizim yaptığımız bütün ibadetler de bu mesabededir. Günde beş defa Cenâb-ı Hakk’ın huzurunda O’na tâzim ve kulluk vazifemizi ifa etmek, senede bir ay oruç tutmakla ilh… Cennetin bunlarla kazanılamayacağı zahirdir.
