Bir gün üniversite talebelerinden bir kısmı yanıma geldiler. İslâmiyet’e ait bazı suallerden sonra:
“Hocam, Edison ve onun gibi insanlığa faydaları dokunan bilim adamları cennete gitmeyecekler mi? bunların cehenneme gitmelerine gönlümüz razı olmuyor.” dediler.
Cevaben şöyle dedim:
“Cennete gitmenin şartı elektriği icat etmek, tayyare yapmak değil; imanın bütün şartlarına inanmak, Allah’ın emirlerini tutup yasaklarından sakınmaktır. Kim bu sıfatlara sahipse cennete gider.”
Latife olarak da: “Cennete gitmenin yolu insana faydalı olmak olsaydı, cennete ilk önce hayvanlar girerdi. Çünkü onların insanlara hizmeti çok daha fazla idi.” sonra kendilerine sordum:
“Niçin dedelerinizi düşünmüyorsunuz da Edison’u merak ediyorsunuz? Allah adildir. Zulümden münezzehtir. Kur’an-ı Kerîm’de de buyurduğu gibi
“Kim zerre miskal hayır yaparsa onu (mükafatını) görür, kim zerre miskal şer işlerse onu ( cezasını) görür.” (Zilzal, 99/7-8)
Onun için siz kimin cennete kimin cehenneme gideceğini düşünmek yerine, kendi hayırlı işleriniz arttırmaya çalışın.” dedim.
