Mülk ancak Allah’ındır ve malikiyet mutlak mânâda O’na mahsustur. İnsanın herhangi bir şeye mâlik olması mecazîdir, hakiki değildir. Meselâ, bir askerin, “benim elbisem, benim silâhım, benim dürbünüm, benim kışlam” demesi, “bunlar benim uhdeme verilmiş emanetlerdir” mânâsındadır. O asker, bunların kendi mülkü olmayıp, devletin malı olduğunun şuurundadır.
Bir insanın, “benim bedenim, benim aklım, benim bahçem, benim bağım” demesi de bunun gibidir. Bir asker kendi uhdesine verilen silahları ve cihazları kendi keyfince kullanamayacağı gibi, insan da aklını, şuurunu, gözünü, kulağını,.. dilediği gibi kullanamaz.
