Hiss-i müşterek, dimağın önüne konulmuş bir kuvvedir. Beş duyunun, dış âlemden aldığı bilgi, şekil, suret ve sesleri kendinde toplayıp, batınî duygulara intikal ettirir.
Zahirî duygularla alınan şeylerin sureti hiss-i müşterekte toplanır.
Hiss-i müşterek ses, suret, şekil ve renkleri alıp nakleden televizyona benzetilebilir. Bu hissin vazifesi, dıştan gelen duyguları içe, içten gelenleri de dışa tercüme etmektir.
Kalbten çıkan mânâlar çıplak olarak dimağa gelir, dimağda, tahayyül, tasavvur, taakkul gibi safhalardan geçtikten sonra suret giyip hiss-i müştereke ulaşır, oradan, irâdenin taallûkuyla, zahiri duygular vasıtasıyla haricî âleme açılır.
