Şefaat; Kur’ân, sünnet ve icma ile sabittir. İtikadî konular arasında yer alan şefaat hakikati, yirmi dört ayette sarahaten ifade edilmiştir. Bu bakımdan onu inkâr etmek büyük bir hatadır. Şefaat edenleri de şefaate mazhar olacak kişileri de seçen Cenab-ı Hak’tır.
Allah’ın, kendi katında manevî derecesi yüksek zatların hatırı için günahkâr kullarını bir rahmet ve lütuf olarak bağışlaması, O’nun zatına ve şanına layık bir hâldir. Cenab-ı Hak, günahkârları doğrudan da affedebilir, ancak sevgili kullarının kendi katındaki itibar ve derecelerini diğer insanlara göstermek için onlara şefaat hakkı tanıyacaktır.
