Gençliğimize iki meşaleyi birlikte sunmak lazımdır. Bunlardan birisi dinen tekâmül, diğeri ise maddeten terakkidir. Birinin diğerine feda edilmesi halinde, içtimaî ahenk bozulur, terakki de mümkün olmaz.
Malûmdur ki, ne zaman maddi terakki ihmal edilmişse, toplum zillet ve meskenete düşmüştür. Ve yine her ne zaman bütün gayret ve himmet maddeye hasredilip, maneviyat ihmal edilmişse, insanlar ihtiraslarının esiri, menfaatlerinin zebunu olmuşlar, cemiyet hayatında ihtiraslar, menfaat kavgaları, haksızlıklar ve zulümler hâkim olmuştur.
Din ile hayatı muvazene ile götüren milletler hem maddeten hem de manen terakki etmişlerdir.
