Göz her şeyi göremediği gibi akıl da her şeyi anlayamaz ve idrak edemez. İnsan, sesleri duyar, kokuları hisseder, ama bunların hiçbirini göremez. Bazı şeylerin görülmemesi de büyük bir nimettir. Mesela, insan elindeki mikropları görseydi, asla yiyip içemezdi. Karıncanın ayak sesini duysaydı, bu dünya onun için gürültülü bir hane olurdu.
Evet, akıl da mahlûktur, mahduttur ve sınırlıdır. İdraki sınırlı olan bir akıl, Cenab-ı Hakk’ın sonsuz kudretini, ilmini, büyüklüğünü ve iradesini hakkıyla kavrayamaz, lâyıkıyla bilemez.
