Cenab-ı Hak her şeyden müstağnidir; kâinatın varlığı ile yokluğu O’nun için eşittir. Lâkin mahlûkat için, yoklukta kalmakla var olmak bir değildir. Yani mümkinat için, varlık âlemine çıkmak, yoklukta kalmaktan sonsuz derecede daha hayırlıdır. Zira yokluk sırf şerdir; varlık ise sırf hayırdır, şereftir, kemaldir. O hâlde mahlûkatın yaratılmasındaki bütün hayırlar, faydalar, menfaatler onlara aittir.
Allah Teâlâ mahlûkata bakan bu maslahat ve faydalar için onları yoklukta bırakmamış, lütuf ve keremi ile varlık sahasına çıkarmıştır. Yani, onlar için şer olan yokluğu değil, hayır olan vücudu, varlığı irade etmiştir.
